"Kendini yalnız hissetme,
bak biz varız yanında." dedi bir dostum;
"Benim yalnızlığım insanlarla dolu."* dedim.

"Aç gözlerini etrafına bak,
yalnız değilsin, biz varız." dedi bir başkası;
"Ama gözler gerçeği göremez ki,
Yüreğiyle aramalı insan."* dedim.

"Çok mu yaralısın?
bize de göster onları" dedi
yaralarımdan birinin sebebi;
"Bak bu yara annemden,
işte bu babamdan,
buradaki çocukluk arkadaşımdan.
Bu en derin olanını ben açtım bilmeden,
en çok da o acıtıyor canımı."* dedim.

"İyileşirsin" dedi bir arkadaşım;
"İyileşmek mi?
Ama ben hasta değilim ki,
kırık döküğüm sadece…"* dedim.

"Biz seninle çok yollar yürüdük." dedi
zamanında yol arkadaşım olmuş biri;
"Her insanın attığı adım aynı değildir,
sadece yürünen yol aynıdır."* dedim.

"Seni anlamamızı sağla,
konuş bizimle." dedi bir dost;
"Senin anlamanı sağlayamam,
içimde neler olduğunu anlamasını sağlayamam hiç kimsenin.
Ben kendime bile anlatamıyorum bunu."* dedim.

"Sen zor zamanlarımda hep yanımdaydın,
şimdi sıra bende." dedi
hep derdini anlatmak için yanımda olan biri;
"Fazla fedakârlık,
fazla vefasızlık getirir."* dedim.

"Sen güçlü bir insansın,
atlatırsın bunları." dedi eski dostum.
"Acıya dayanacak kadar güçlü olabilirim.
Ama bu,
acı çekmeyi hak ettiğim anlamına gelmez."* dedim.

"Böyle olmasında senin de sorumluluğun var" dedi
canımı en çok yakanlardan biri;
"Siz istiyorsunuz ki,
çöllerin ortasında susuz bıraktığınız insanlar
size güller sunsun."* dedim.

"Sen eskiden bizdendin, artık değilsin." dedi biri;
"Ben sizden de değilim, diğerlerinden de
Ben, ölüme dair yemin etmeyenlerden,
tehdit savurmayanlardan,
dinini ve ırkını aklının yerine koymayanlardanım.
Ben hâlâ şiir okuyanlardanım."* dedim.

"Onca şey yazdın hiçbiri okunmadı" dedi şair bir dostum;
"Okunsun diye değil,
dokunsun diye yazılır bazı şeyler."* dedim.

"Yine eskisi gibi olabilecek mi?" dedi bir başkası;
"Nerden başlıyorduk?
İlk önce seviyor muyduk,
yoksa ilk önce güveniyor muyduk?"* dedim.

"Tekrar dost olabilir miyiz?" dedi en eski dostum;
"Belirli bir noktadan sonra asla geri dönüş yoktur."* dedim.

"Nasıl bir dostluktu beklediğin?" dedi
beni en iyi anlayan dostum;
"Yalansız olsa yeterdi." dedim.
"Bana kırgın mısın peki?" dedi;
"Bence sen de şimdi herkes gibisin."* dedim.
"O kadar mı kötü, hiçbir şey kalmadı mı dostluğumuzdan?" dedi;
"Artık seninle biz,
düşman bile değiliz."* dedim.

"İyi olacak mısın?" dedi aklım;
"Her şeyden vazgeçebileceğimi,
her şeyi unutabileceğim eşiği gördüm.
Geçiyor, hep geçecek."* dedi kalbim.

"Bundan sonra ne olacak?" dedim kendime;
"O sert mevsimde,
kendileri uzaklarda baharı ararken
arkalarında bıraktıkları turna gibi olacaksın."* dedi kendim.

"Gece ilerledi, sabah olacak neredeyse" dedim;
"Uyuyalım.
İnsan uyudu mu her şeyi unutur."* dedi aklım.
"Geceye bir söz bırak o zaman."
"Kendi zaferi uğruna bile olsa insan kimseyi aldatmamalı."*

* İşaretli dizeler çeşitli şiirler, öyküler, romanlar, yazılar vs.den alıntıdır.